Wyrok zapomnienia
Ku przestrodze "... Nie ufaj zapewnieniom czyjegoś głośnego charkotu, że przyjaciela masz u Twojego boku... zdaj sie na serca swojego cichutka pieśń, bo ono rozróżnia kto kim jest..." pozdrawiam przyjaciół, oraz cała Bej-ową brać ciepłem szaraczka :)
Wszystko przemija chociaż życie jest w
ruchu
z każdą sekundą mniej mnie o garść puchu
wiarą w człowieczka z bruku mnie
podnosiłaś
ale czyjaś zemsta na stosie kłamstw
spaliła.
Nie kochasz mnie nocami nie budzisz w dzień
i jutrem swej wiary przycichła drżąca pieśń
pajęczyną zwątpienia ktoś zamotał miłowania
i obszył bezsensem obraz naszego trwania.
Ty wybrałaś szaraczka między stadem wilcząt
pod płaszczem dobra ciułałaś mi przyszłość
tylko czyjeś słowa fałszem brzmiały
soczyście
i wlały w Twoje serce zwątpienie wiekuiste.
W przeorane oczy ból tęsknotami już
wpłynął
pod bandażem żalu w smaku soli umilknął
moje życie zastygło w braku Twego
istnienia
chociaż odraczasz mój wyrok zapomnienia.
a może Pan w Niebiosach ogłosi amnestię i kasację tego, no...Ty wiesz
Komentarze (2)
Powram do Twoich wierszy Piotrze, jak cma do światla.
Od zawsze chetnie je czytam, odtwarzajac wers po
wersie, aby nie wpadly w niepamiec
Witam:)
Piękny wiersz:)Pozdrawiam:)*