Wyroki losu

Co się ze mną dzieje, sam nie jestem tego pewien,
Co mnie czeka za zakrętem, słodki kęs czy bicza rzemień?
Juz mnie smutek nie dopada... przed oczma tylko walka.
Czasem kropli być nie musi, by się przepełniła miarka.
Przez to zapomniałem, że krew mi w żyłach płynie,
Przez co trwa napięty ów stan rzeczy.
W chwili gdy przestanie... wszstko w mig przeminie.
I nikt temu nie zaprzeczy...

Mój umysł pracuje, moje serce bije,
Jem gdy jestem głodny, gdy spragniony, piję.
Lecz są ludzie dla mnie dobrze znani,
Dla wielu koledzy, przez wielu kochani,
Którch sytuacja nie tak klarowna,
Od śmierci daleka, do życia nie podobna.

Ucinają nić własnego cierpienia,
Nie czekając wieku pozwolenia,
Zmuszeni szpitalnym łózkiem do posłuszeństwa
Wyrokom losu.

autor

Yacuś

Dodano: 2006-02-15 16:07:38

Ten wiersz przeczytano 1312 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie