Wyścig szczurów

Tak człowiek tylko widzi pieniądz nic wieciej..

Jedni dążą do chwały Boskiej… inni sprzedadzą
duszę diabłu byle być lepszym od innych. Lecz nie
ważne są drogie kamienie i brylanty …lecz serce
i dusza człowieka której nie widać…ale wyczuwa
się na odległość jego dobroć i ciepło

dazenie do bogactw tego swiata jest domena chyba
wiekszosci ludzi ale czy zeczywiscie jak to
zdobedziemy bedziemy szczesliwsi ?

taka prawda .. ciągły bieg... czasami niepotrzebny ...
o ironio ......

Tak niewiele nam w zyciu potzreba, a gonimy za
zaszczytami tylko pytać należy, jakiego nieba.

Cóż... może życie każe pędzić tym szczurom naprzód po
to tylko, by kiedyś przekonały się, że nie tędy droga.
To prawda oczywista, ale każdy musi do niej dojść
sam...

niestety często właśnie tak wygląda nasze życie-tylko
mamona a duszę naszą sprzedajemy...mnie się wiersz
podoba.

Ten wyścig szczurów będzie trwał zawsze...Gnając do
przodu*:) i będąc nie wiem jak wielcy tu,na ziemi...i
tak będziemy mali,gdy stąd odejdziemy.

bardzo ciekawe spostrzeżenia....marsz przez
życie,biegniemy za tym co wielokrotnie poza naszym
zasięgiem,pragnienie osiągnięcia szczytu i wygrać
....tylko co dalej jesli schody sukcesu za wysokie dla
nas lub braknie schodów....bardzo
sugestywny...brawo...

hm, jakoś średnio mi sie podoba, wyrazenie"wyscig
szczurów" jest juz przemymłane, a i reszta jakas taka
oczywista, wczesniejsze wiersze masz lepsze. pozdr.

...było i będzie....pogoń za wszelkim..dobrem świata
współczesnego...wiersz prawdę mówi...