Wyspa samotności

Gdzieś na wyspie samotności
Pośród piasków się zbudziłem
Cisnąc ziarna w pięści mocno
Tak jak Ciebie je traciłem

Wymykały się mi ciągle
Jak sny przy otwarciu powiek
By odlecieć z wiatrem w morze
Jakby były z niebem w zmowie

Więc usiadłem pod gwiazdami
I zacząłem pisać w piasku
Tą przepiękną snuć opowieść
Która kończy się o brzasku

I tak wciąż drążyłem słowa
Muszlą co mi fale dały
A gdy z muszli zaśpiewałaś
Nawet gwiazdy oniemiały

Tak radosnym tembrem głosu
Się w swej pieśni zaśmiewałaś
Krzycząc do mnie „Przyjacielu!”
Znowu serce mi złamalaś

autor

Kamiru

Napisany: 2006-11-24 Dodano: 2006-11-24 13:23:24

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Toniczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie