Wystarczająca miłość

Ona jest jak Prometeusz, daje mi ogień,
Ja jestem jak Posejdon, gaszę tyle ile mogę, a zostawiam tylko mały płomień,
Niech się tli, tyle wystarczy, po co brać całymi garściami,
Mały promyczek nam wystarczy, duży ogień się szybko w nas wypali,


Ona jak Afrodyta, pobudza mnie swoją pięknością do życia,
Ja jak bogowie Syleni, doceniam jej naturalność, wzrok jej skierowany na Ciebie - nic lepszego do przeżycia,
Jest taka urocza, gdy patrzę jej głeboko w oczy to widzę swoje odbicie,
Odbicie, w którym widzę siebie lepszego, nie ma nic cudowniejszego.


Bogini Tyche czuwa nad nami,
Bóg Eros, jak amor strzela w nas miłości strzałami,
Czyż może być coś doskonalejszego?
Przecież to i tak przeminie, życie jest za krótkię na tylko radości chwile.

autor

KonradK

Napisany: 2016-06-16 Dodano: 2016-06-16 11:26:20

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie