Wystarczy uwierzyć, wystarczy...
Zagubiony w zakamarkach ulic
wśród blasku świateł i rytmu miasta
stęskniony ciszy, szeptów poranka i
pieszczot cichej muzyki która w sercu
gra.
Zagubiony w świecie w którym tylko szum
nieznośny
Wystarczy rzucić wszystko i biec przed
siebie niczym gazela,
chwycić dłoń która może dać wiele
gdyby tylko uwierzyć w marzenia,
spełnić pragnienia, kotłujące się w
sercach
Wystarczy uwierzyć, wystarczy chcieć
Wystarczy chcieć wśród obcych - nie
znajduję, bo ciemno w jaskrawym świetle
Szukam ciszy, pragnę pełzającego złotego
strumienia na tafli jeziora
Zagubiony w blasku świateł w dreszczach
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
autor
slonzok
Dodano: 2018-06-27 05:06:50
Ten wiersz przeczytano 334 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
ma to coś w sobie ...podoba
ŚWIETNY wiersz, pozdrawiam :)