Wyświęcony...
Święć się nam imię twoje
nie w niebie lecz na ziemi;
w miłości, w gniewie, w smutku,
wśród obcych, między swymi.
Święć się nam imię twoje
w spojrzeniach co bez słowa
powiedzieć mogą wszystko
co serce w głębi chowa.
Święć się więc imię twoje
w codziennych, błahych sprawach,
w kranach co kapią sennie
czekając na naprawę,
w zegarku co się spóźnia
i każe dłużej czekać,
w pociągu co odjechał
nie mogąc więcej zwlekać.
Święć się w płaczącym dziecku
co mamę zgubi w tłumie
i w każdym święć człowieku
by ten przebaczać umiał.
W najprostszym chabrze w zbożu
błękitem uświęć łany
i w sercu roztargnionym
co chciało być kochane...
Komentarze (23)
Bardzo, bardzo ładny, pełen ciepła wiersz zwracający
się z prośbą o "święcenie" się w otaczającej nas
codzienności.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia :)
Wzruszający... o najprostszych, a jednocześnie -
najważniejszych - prawdach... Dziekuję Ci za to
wzruszenie. Pozdrawiam, bardzo serdecznie : )
Przepiękny wiersz.
Dobrego dnia życzę Sael:)
Bardzo ładnie.
Zastanawiam się jakie imię ma się świecić...I chyba
chodzi o ,życie'
Pozdrawiam :)
Miód na serce :) Wierszem namawiasz do czynienia
dobra, prostych, a szlachetnych czynów, pokory i
przebaczania...
Z podobaniem pozdrawiam :)
ileż tu wszystkiego co zwykłe, codzienne, przyziemne,
życiowe, naturalne...; c z ł o w i e c z e
a całość podana ludzkim słowem - ciepłym, łagodnym,
serdecznym, życzliwym
Niech się więc święci :)
Ładnie :)
Piękna
Piękna modlitwa skłaniająca do refleksji.
Pozdrawiam.
Marek
W modlitwie powtarzalność jest jak obrót w walcu
wiedeńskim. Miło patrzeć na taki taniec :)
Przepiękna modlitwa
Pozdrawiam ciepło :)
Cudnie:):)
super :) pozdrawiam
Takie wiersze lubię i cenię... Pozdrawiam serdecznie,
sael :) B.G.
Pięknie! Uczmy się przebaczać...
Miłego dnia :)