Wytrwały kurs
z cyklu rozmowy liryczne Iris& / kaczor 100
Serce moje bije coraz szybciej,
przypomina porywisty wiatr,
wywołujący fale sztormowe.
Natchnij półszeptem miłość,
aby znalazła spokojne miejsce.
Jest taka strefa, bez trwóg i lęków,
gdzie radość swobodą zachwyca,
a cisza niejedno ma imię.
Wyciągnij rękę po szczerość i wiarę,
w archipelagu otwartych wnętrz.
W tajemną magię bezkresu,
płynie nasza łódź w morskiej toni,
dając siłę przetrwania uczuć.
Rozpala nadzieję promieniem
i wypełnia po brzegi tęsknotę.
Cała naprzód ku życia ostoi,
w barwną przyszłość pod pełnymi żaglami.
Dobry los wreszcie trzyma stery,
rozpoznaje wspólny nasz kurs.
Spójrz! jak jaśnieje horyzont.
Komentarze (36)
Zatem cała naprzód w barwną przyszłość pod pełnymi
żaglami miłości.
https://www.youtube.com/watch?v=9CtnNLdFPMs
"Rozmowa liryczna" - najtrudniejsza z możliwych bo
piórem... a nie sercem, czyżby?
Pozdrawiam imienniku, pięknie(...)
A więc cała naprzód ku nowej przygodzie.
Pozdrawiam
Tak jest! Odświeżając się słonymi falami i odżywczymi
wichrami, bez strachu przed skłębionymi chmurami,
płynąć po morzu miłości, czasami tylko zawijając do
bezpiecznych przystani. Piękny wiersz. Pozdrawiam :-)
Pozdrawiam ciepłym blaskiem słońca Grzesiu:*)
i cała naprzód życie niech trwa miłości jesień
przystoi ...