Wyznanie

Zora2 jest dobrym nauczycielem, wiem po sobie.
Oczywiście wilu innych, tu na portalu. Nie raz
korzystałam z rady Zora2. Pozdrawiam serdecznie

Nie mam nic przeciwko nauczycielom gramatyki, ba
doceniam, bo poświęcają swój czas. Ja Ci powiem pisz i
doskonal rzemiosło zaglądając czasem do podręczników
lub czytając wiersze klasyków (te prostsze). Ważne
jest to, że chcesz pisać więc rób to.

Każda rada mile widziana,wyrzucam swoje emocje,

Witaj :)
Zacznę od spraw porządkowych:
- po przecinku – spacja,
- znaki przestankowe zapisujemy bezpośrednio (bez
spacji) po poprzedzającym je wyrazie,
- zaimki osobowe w wierszach piszemy małą literą,
chyba że odnoszą się Istoty Wyższej – wtedy ta reguła
nie obowiązuje,
czyli:

Dobrze, że cię nie widzę, bo ujrzałbyś w mych oczach
radość, że jesteś. i smutek
że nie przy mnie. Zobaczyłbyś wszystko
co ukryć bym chciała
drżące serce wewnątrz mego ciała.

Dla ciebie chcę być milsza, piękniejsza cierpliwsza,
Dla Ciebie pozbywam się wad.
wprowadzam w swe życie ład.
Bo jesteś dla mnie natchnieniem, poezją i uwolnieniem,

To ty sprawiłeś, że się uśmiecham
że dążę do celu, oddycham, poświęcam

Sprawa następna – interpunkcja (stosowana wybiórczo).
Zdecyduj się: albo pełna, albo wcale :)
Po kropce – duża litera, po przecinku mała,
czyli:


Dobrze, że cię nie widzę, bo ujrzałbyś w mych oczach
radość, że jesteś i smutek,
że nie przy mnie. Zobaczyłbyś wszystko,
co ukryć bym chciała
- drżące serce wewnątrz mego ciała.

Dla ciebie chcę być milsza, piękniejsza, cierpliwsza,
dla ciebie pozbywam się wad,
wprowadzam w swe życie ład,
bo jesteś dla mnie natchnieniem, poezją i uwolnieniem.

To ty sprawiłeś, że się uśmiecham,
że dążę do celu, oddycham, poświęcam.

Uff… :) Już się lepiej czyta, więc skupmy się teraz na
sposobie, w jaki opowiadasz swoją historię :)

Zaczyna się bardzo interesująco i to właśnie początek
mnie zatrzymał :)

Dobrze, że cię nie widzę, bo ujrzałbyś w mych oczach
radość, że jesteś i smutek
że nie przy mnie. Zobaczyłbyś wszystko,
co ukryć bym chciała

a dalej jest wers o „sercu drżącym wewnątrz ciała”
peelki, który rozwala nastrój :( . Dopowiadanie
szczegółów anatomicznych, niewidocznych gołym okiem,
uważam za zbędne.

Idźmy dalej.

Kolejne wersy wyraźnie dają do zrozumienia, że peelka
jest zauroczona (zakochana), a obiekt westchnień jest
ideałem (zazdroszczę :)).
Co przeszkadza w czytaniu? Niepotrzebnie pojawiające
się (dwukrotnie rymy).

Dla ciebie chcę być milsza, piękniejsza, cierpliwsza.
Dla ciebie pozbywam się wad,
porządkuję życie.

Jesteś natchnieniem, poezją i wolnością.
To ty sprawiłeś, że się uśmiecham,
że dążę do celu, oddycham, poświęcam.

Zastanawiam się nad tym końcowym „poświęcaniem” :)
Ten czasownik (wyjątkowo) domaga się dopowiedzenia
- poświęcam się dla…, poświęcam się czemuś…
Ale to już szczegół :)

I teraz po oczyszczeniu mogę delektować się przekazem:


Wyznanie

Dobrze, że cię nie widzę, bo ujrzałbyś w moich oczach
radość, że jesteś i smutek,
że nie przy mnie. Zobaczyłbyś wszystko,
co ukryć bym chciała.

Dla ciebie chcę być milsza, piękniejsza, cierpliwsza.
Dla ciebie pozbywam się wad,
porządkuję życie.

Jesteś natchnieniem, poezją i wolnością.
To ty sprawiłeś, że się uśmiecham,
że dążę do celu, oddycham, poświęcam.

I wyczuwam prawdę, żar.
Pozdrawiam. Dobrego dnia :)

Aaaa… jeśli nie chcesz (nie potrzebujesz) tego rodzaju
rad, to wystarczy, że powiesz „odrzep się”.