Wyznanie miłosne

Miłość jest to barwa na aksamitnym kwiecie. Patrz i używaj z daleka. Gdy go ściśniesz w palcach, zostanie plama, cały wdzięk przepadnie. J. Korzeniowski

.
Kochałem i byłem kochany, odtrącałem i byłem odtrącany, wiem, czym jest przesyt i wiem, czym jest głód. Umiem być królem i umiem być żebrakiem, umiem dawać i umiem brać. Jeśli wierzę, to wierzę, wiara nie ma ceny. Cokolwiek zrobię, czuję się zagubiony. W końcu jestem tylko człowiekiem, tak jak Ty. Izabela-Bartosz


Będzie mi dane ujrzeć ciebie jeszcze.
Wiem to od dawna - ja cię potrzebuję!
Odszedłeś rankiem, zbudziłeś tym deszcze,
wzmacniane łzami, a serce szwankuje.

Szukam w pamięci obrazu twej twarzy,
może tam dojrzę zbawienne promyki.
Osłonię wnętrze, wszak ono wciąż marzy,
o tym co było w rytm uczuć muzyki.

Marzę i widzę nas razem w ogrodzie -
wśród woni kwiatów. Przesyłasz całusy.
Myśli odświeżam w wieczornym zachodzie,
wartości stracone. Znów liczę minusy.

Może tam zdołasz z ust spijać słodkości,
z radością poślesz zalotne uśmiechy.
Serca zdołamy odrodzić w miłości,
po cóż im cierpieć, szukając pociechy.

Jestem gotowa ten ogród odtwarzać,
w nim znowu poczuć, jak bardzo kochałeś.
Szepnij choć słówko, bo los zbyt dotyka,
gdy uczuć ścieżki już pozamykałeś.

Pójdę na bazar, kupię pocałunki,
za towar zapłacę pokruszoną duszą.
Zdołam wyrównać miłosne rachunki,
twoje sumienie tym gestem poruszę.

Nie będę się dziś o wiele targować,
dość mam rozmyślań, smutku i cierpienia.
Po cóż uczucie ma gorzko smakować,
serce wybaczy. Łzy są bez znaczenia.

14.07.2016, Jarosławiec

autor

Halina53

Napisany: 2016-07-22 Dodano: 2016-07-22 16:46:58

Ten wiersz przeczytano 2176 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie