Wzgórze wspomnień
Wspomnienia opadają
jak liście z drzew.
Na górze zapomnienia
wszystko odpływa w dal.
Szepcze do mnie wiatr
głosami zapomnianych języków
a gwiazdy
widoczne na nocnym niebie
wzywają do siebie.
Czy niebiosa są tylko złudzeniem
czy to tylko moje odczucie?
Tyle pytań w mojej głowie
a odpowiedzi znikąd.
Czy szczęśliwy może być tylko człowiek
który nie posiada niczego?
Czy również ten
który wszystko ma?
W tym brzmieniu ciszy
czuję ciężar samotności.
Myślę sobie że gdybym był żeglarzem
wypłynąłbym w morze
i poszukał ukojenia
pośród wielkich fal.
Manuel del Kiro
autor
Manuel del Kiro
Dodano: 2015-09-05 20:21:20
Ten wiersz przeczytano 618 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
ukojenie można znaleźć we własnej duszy, cisza i
radość jest w człowieku ale on jej nie dostrzega,
pozdrawiam niedzielnie Celina:-)
Smutny bardzo ten Twój wiersz.Czasem lepiej nie
pytać.Pozdrawiam
Samotnosc podpowiada rozne pytania na ktore nie
znajdujemy odpowiedzi ...milego dnia
Jest wiele trudnych pytan pozdrawiam
Na wiele pytań nie ma odpowiedzi :)