Wzrok
Powoli,
Codziennie,
Po cichu
blakną kolory- tracę wzrok.
Świat wypełnia się jak przepowiednia
Skałami krawężników,
Przepaściami schodów,
Podziemnymi jamami,
Świat stanie się przezroczysty
jak staw w nagą noc.
Stracę wzrok jak straciłam język
I nie będę żałować.
Dodano: 2007-03-29 22:45:37
Ten wiersz przeczytano 781 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.