Wzrokiem ku szczytowi
Prosty wzór przedarł
zapięcie spódnicy
Symbolem pracy nieskażona
poruszyła do granic drżenia
W delikatności
ostra i dzika
bo pragnienia zachłanne
i ciepłe
Gra ruchów i dotknięć
wsród posoplitej płaszczyzny skóry
Zagnieżdżona wreszcie w błogości
Z lekkim strachem
wypuszcza niczym racę
ciche 'nie przestawaj...'
autor
Mini-D
Dodano: 2007-05-26 20:27:32
Ten wiersz przeczytano 694 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.