XXI

Czy stoję tu przed wami z rękami pustymi? Ja, który tylko milczę?

Bo już przeszła era Tamtych
A mijają naszej wieki
Ale Tamci jej nie znają
Inni jeszcze własne mają

Świat był płaski, potem kulą
Stał się kulą tak z dnia na dzień
Gdy dzień siódmy stał się świętem
Poszedł żółw na wieczną drzemkę

Ziemia stała w samym środku
By ustąpić miejsca Słońcu
To zaś z boga, w gwiazdę małą
Wbrew jej woli ulepiona

Buntowały się żywioły...

Rzeki żale wylewały
Wulkan wrzeszczał oszalały
Były bogów panteony
Teraz Bóg panuje nowy

Oj człowieczku, karle marny!
"Idź poczywaj"- powiedz ustom
Nim utoniesz w kłamstwie podłym
Bo i ziemia była pierwszą
Póki ktoś ją prawdą dotknął!

Prosze o uwagi i odpowiedzi, czy mje obawy co do stylu są tutaj uzasadnione...

autor

Doc

Napisany: 2010-04-25 Dodano: 2010-04-25 21:23:32

Ten wiersz przeczytano 745 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie