XXI wiek
Morze kłamstwa uderza o świętości brzeg
mamy
dwudziesty pierwszy wiek
*
Obłuda cynizm mnożą się jak żabi skrzek
mamy
dwudziesty pierwszy wiek
*
A gdzie tylko spojrzysz obelg i zniewag
stek
mamy
dwudziesty pierwszy wiek
*
Popłynął kolejny szatańskich myśli ściek
mamy
dwudziesty pierwszy wiek
*
By sanctus nareszcie runął i w gruzach
legł
mamy
dwudziesty pierwszy wiek
*
Zalane żółcią dorzecza dobrej nowiny
rzek
mamy
dwudziesty pierwszy wiek
*
Serce obchodzi ich jak zeszłoroczny
śnieg
mamy
dwudziesty pierwszy wiek
*
Czy ktoś odkryje na głupotę dobry lek
mamy
dwudziesty pierwszy wiek
*
Rozdrapana rana okrutnie boli i piecze
mamy
znowu …średniowiecze
Komentarze (19)
+ za pomysł
Bardzo intrygująco, te refleksje wciągają tym
bardziej, że Autor pozostawił je otwarte na różne
interpretacje.
Witaj,
szukałam Twoich myśli, które będą spójne z
moimi...
Tu sie zatrzymałam.
Ciekawe są tutaj spostrzeżenia i refleksje.
Pozdrawiam serdecznie.
Dobrze ujęta CHWILA. Brawo za wiersz.
Ciekawy wiersz.
Ciekawie.
Pozdrawiam.
bardzo umiejętnie poprowadzone słowa, choć wyraz
bolesny
Średniowiecze ma zły PR. To było 1000! lat
niesamowitego postępu i budowania podwalin dzisiejszej
nauki, kultury czy budownictwa.
Bardzo mądrze i ciekawie Macku. Dobrze podsumowałeś
dwudziesty pierwszy wiek. Pozdrawiam.
Oryginalny utwór. :)
Przez księdza zbezczeszczone dziecię,
my mamy trzecie tysiąclecie.
Pozdrawiam serdecznie.
Świetna, choć bolesna refleksja. Pozdrawiam :)
Historia kołem się toczy... twoje przemyślenia chyba
do każdego wieku pasują. Czas niczego nie zmienia w
człowieku.
Pozdrawiam :)
Witaj Maćku, Twoje przemyślenia dobrze charakteryzują
obecny czas... pozdrawiam :)
"mamy znowu …średniowiecze"
Też mam czasem takie wrażenie mimo, że to XXI wiek.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawy wiersz, współczesny,
ostatni wers najciekawszy.
Pozdrawiam ;)