Ypsilon

Może to i prawda
odzywając się przy narodzeniu
jesteśmy tylko ludźmi
elementarnym jest jednak fakt że

okruch nadziei
czysty
zadbany
ypsilon równania życia

sam pozostał niezauważony
a tak bardzo się starał
mierząc wciąż ludzkie życie
otumaniony ich spojrzeniami
To przecież ty jesteś obłąkany krzyczeli
nie wiedząc czym tak naprawdę jest ich
egzystencja

Nie dostrzegając perspektyw
i żadnych krajobrazów
egoteizm zapanował w naszych sercach

Spuścizna jaką ją chcemy
pozostawić naszym potomkom
ogarniętą nienawiścią
strutą śmiercią i zagładą
Tor życia jednak
raz do celu nas prowadzi
zarazem jednak coraz bardziej
eliminuje w nas pamięć o początku
główny filar życia
łuk triumfalny
ypsilon równania życia

nasłuchując
amfetaminowego pobudzenia kriwoobiegu

czekając na moment nadziei
zamykający oczy przed końcem wiedzą
ale czy rozumieją co mają dane
sam do końca nie wiem czego pragnę

nadziei nie mając
amfetaminowy puls
dzikość serc wciąż w nas pobudza
zarówno i zimno umysłów w nas wtapiając
idzie
egoteizm upada
idzie

Łukasz Chmaj 2007 Wszystkim tym którzy dostrzegają niedostrzegalne.

autor

xeoks

Dodano: 2007-12-09 12:07:37

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie