ZA BOGIEM

Gdy pierwszy raz otworzysz oczy na tym świecie,
to cię światłość mroczna tak dziwnie przygniecie,
lecz miłość cię zabierze,
gdzie się kończy ogień,
Za Bogiem, za Bogiem, za Bogiem.
I gdy będziesz wzrastał tak radosny wielce,
matka ci położy życie na twe małe ręce,
A ono cię pociągnie, gdzie aniołów trwogi,
Za Bogiem, za Bogiem, za Bogiem.
A gdy już twoja młodość jak kwiat się wykluje,
to po raz pierwszy komuś serce podarujesz
i dwie miłości biegnąć będą, gdzie trud życia srogi,
Za Bogiem, za Bogiem, za Bogiem.
I wreszcie dojrzałym będąc przed ołtarzem staniesz
i na zawsze z tą drugą miłością zostaniesz,
i wciąż wędrować będą wasze ciche nogi,
Za Bogiem, za Bogiem, za Bogiem.
Gdy problemów znowu będzie bardzo wiele,
zawiedzie dorosłość, praca, nawet przyjaciele,
to miłością usłyszysz matki uśmiech drogi:
Za Bogiem, za Bogiem, za Bogiem;
I gdy dzieci twoje się pojawią to też w tej krainie niezwykłej zabawią,
gdzie wciąż przemierzałeś wraz z młodością drogi,
Za Bogiem, za Bogiem, za Bogiem.
I gdy już wiecznie zaśniesz,
a dusza zostanie,
to miłość będzie miała razem z nią mieszkanie
I polecą razem, gdzie są święte progi
Za Bogiem, za Bogiem, za Bogiem...

autor

apollak

Dodano: 2009-02-24 09:25:12

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie