Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

za bramą

za dnia w maskach nowych strojach
bezradne embriony w mroku
przeznaczeniem naznaczeni
przekroczyli bramę lasu
gdzie z rozwagą stawia kroki
odwieczny zegarmistrz czasu

w półśnie baśni Andersena
szepty serc natura słyszy
ukołysanych intruzów
kołysanką białej ciszy
ojcowskimi ramionami
w gronostajowym kożuchu

zostawili za tą bramą
wielkie sprawy małe rzeczy
stare lęki niepokoje
w szare ranki za mgłą oczy
by odcisnąć swoje ślady
na wędrownym szlaku losu

wsłuchani w zimowe dzwony
przysiedli z pokorą wśród wiernych
w biel strojnych ciemnozielonych
intruzi ukołysani
czułym dotykiem wieczności
ptakami w konarach śpiewnych


autor

Basia-Ewa

Dodano: 2010-02-23 10:54:24
Ten wiersz przeczytano 758 razy
Oddanych głosów: 12
Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (11)

mmama mmama

Wiersz i jego treść o życiu i przemijaniu
o czym mówi nam wers
"czułym dotykiem wieczności'
pozdrawiam

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Jest taka teoria socjologiczna: "Człowiek w teatrze
odgrywanych ról".
Nastrojowy wiersz, trochę efemeryczny, ładnie
wykończony, choć o jedną strofę przydługi; można by
odrobinę zwięźlej z zyskiem dla interesującej treści.

poniwiec poniwiec

Mam wrażenie, że przyroda jest tu tylko pretekstem do
głębszych przemyśleń.

Maria Sikorska Maria Sikorska

ładna forma wiersza, płynny w czytaniu...

nowicjuszka nowicjuszka

Zgadzam się z Zytą,mam podobne przemyślenia.Wiersz mi
się podoba.
Pozdrawiam serdecznie.

LordReycery LordReycery

Wiersz bardzo mi się podoba, zgadzam się z Zytą -
można go różnie interpretować. Forma poprawna, lekko
się czyta. Na tak ;)

Zyta Zyta

Najprościej można zinterpretować treść, że chodzi o
obcowanie człowieka z przyrodą.Oderwanie od szarej
codzienności i zanurzenie w bajkowy, zimowy las, gdzie
już słychać przedwiosenny śpiew ptaków. Ale można też
dopatrzeć się głębszego sensu.Kiedyś przyjdzie
przekroczyć bramę ostatnią na wędrownym szlaku.W sumie
to nie jest pisanie o niczym.Dodać trzeba, że obraz
jest poetycki w ładnej formie.

Od Kleyony Od Kleyony

"...przekroczyli bramę lasu...", tam giną za
horyzontem czasu. Wiersz OK!

fantasmagonia fantasmagonia

klimatyczny owszem, nie zrozumiałam z niego nic- można
pisać o niczym... ładnych kilka wersów- ten z
Andersenem na przykład.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »