Za czwartą bramą
Za czwartą bramą cichą, cmentarną
zamieszkał spokój zmęczonych życiem,
ten, co w ramionach smutki i żale,
tęsknoty tuli i to, co gryzie.
Kto zawędruje, patrzy na znicze,
a one płoną, tlą się i gasną,
przejmuje spokój zmęczonych życiem
i to co lękiem, nie jest tak straszne.
Bo cóż człowiecze może ci grozić,
oni w śnie wiecznym, śnią już
najpiękniej,
ty jeszcze tutaj, póki się złożysz,
odkryjesz nieraz - życie jest
szczęściem.
Komentarze (24)
Refleksja duzej miary.
Nie zmienia to faktu, ze zycie ma swoje uroki.
Serdecznie pozdrawiam :)
Piękny, refleksyjny wiersz o przemijaniu.
Wszystko jedno za którą bramą. Za bramą cmentarną
panoszy się dostojny spokój.
Dawno tutaj nie byłem ale widzę że poziom autorstwa
wzrósł
Zycie to szczęście, więc powinniśmy je doceniać :)
Pozdrawiam serdecznie +++
Nostalgiczna refleksja.
Fakt - życie jest piękne.
Pozdrawiam
Plus za nastrój:)
Wiersz i na czasie, i taki prawdziwy...
Pozdrawiam cieplutko, Marce :) B.G.
Wiersz na czasie.
Pozdrawiam. :)
Pięknie... Śmierć jest czasami właściwą perspektywą do
przywrócenia chęci do życia. Pozdrawiam :)
Pięknie. Nadchodzi pora odwiedzin grobów naszych
bliskich na cmentarzach. Niech spoczywają w pokoju.
Pozdrawiam serdecznie.
tak, życie jest szczęściem.
Nadchodzi czas porządków na cmentarzach. Ale podobno
jeszcze nie można tam chodzić, bo administracje
cmentarzy jeszcze nie wszystkim umarłym założyli
maseczki...
Pięknie i refleksyjnie.
Zbliża się ten czas gdy będziemy wspominać zmarłych
przy grobach...
Trzeba żyć i życie szanować, drugiej szansy nie
będzie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Mariolko:)
Jak to słyszałem "nie bójmy się umarłych lecz żywych"
:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Czy życie jest szczęściem.
Pewnie tak.
Wiem z pewnością, że ci co tam leżą,
nie cierpią już, nie czują bólu.