Za daleko od sumienia...
Rozpasane oko,
skupia się wyłącznie na tym,
co pod nosem
Eden, z pinem na każdą okoliczność
Przesuń horyzont
Rzuć, leniwym wzrokiem na
spuściznę Hausa i Tuaregów
W niej wiatry gorące grzebią
szkielety...
Wiem, dzielą nas dżerma i tamaszek
ale głodne źrenice
płaczą we wszystkich językach
Przyjrzyj się i powiedz - jestem
człowiekiem...
autor
cicha2010
Dodano: 2013-12-10 13:28:27
Ten wiersz przeczytano 1563 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Nietuzinkowy, zaciekawia... Pozdrawiam cieplutko "D
Przepiękny wiersz.
Najważniejsze być człowiekiem.
Pozdrawiam serdecznie.
Ukłony i podziękowania za odwiedziny :)
No tak - głód wszędzie doskwiera jednakowo, ale nie
wszędzie jednakowo pojmowany.
Dobry refleksyjny wiersz:)
nie miej poczucia winy ... slychac ze robisz wszystko
co umiesz aby bylo lepiej ...pozdrawiam ...
Niewybaczalnym błędem byłoby dalsze przetrzymywanie
wierszy w szufladzie:)
ależ wiersz, absolutnie inteligew
Jestem Człowiekiem. Bardzo ładny wiersz. Dobranoc
celne to " rozpasane oko skupia się ... co pod nosem"
i te "głodne źrenice " niesamowicie celne, dobry
wiersz.pozdrawiam
Tej spuścizny nie komam , reszta wiersz OK.
Pozdrawiam
Kochani - ślicznie dziękuję za zatrzymanie się :)
Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie
Oj bardzo dobry wiersz, głęboko refleksyjny.
Pozdrawiam:-)
Świetny wiersz.. Zapomnieliśmy, że być człowiekiem to
zobowiązanie, także wobec siebie..
Pozdrawiam serdecznie :)