Za drzrwiami.
Kocham ich...
Weszłam do nowego świata
Zamykając za soba życia drzwi
Drzwi wspomnień, mionionych dni
Miesięcy, błogich dziecinnych lat.
Zostawiłam tych wszystkich
Których kochałam, którzy byli
Moim małym światem.
A teraz stoje za drzwiami
I spogląm tylko chwilami
Przez małego, brudnego judaszka
Na wszystko to co było kiedyś
Co przeminęło i nigdy nie wróci.
I stojąc tak zadaje sobie pytanie:
- Dlaczego?
...szkoda że wcześniej o tym nie wiedziałam
autor
=yasmine=
Dodano: 2005-11-15 18:03:04
Ten wiersz przeczytano 398 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.