Za duszki
Duszki jak diamenty
skrzą się wśród gwiazd
zapalają świeczki w oczach
przemijanie stapia wosk
rozgrzana wola życia
spływa po kartkach wspomnień
juz ciemno
na zamglonych łąkach
pląsają tylko rusałki i strzygi
zapalają światła niezapominajki
autor
annya
Dodano: 2017-10-30 15:29:58
Ten wiersz przeczytano 2009 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
Dziękuję serdecznie wszystkim za wizytę pod wierszem
:)
Arku, wszystko jeszcze przed Tobą :)
Pozdr. sedecznie
zaskoczyłaś niezapominajką.
czyżbym coś w życiu przegapił?
.... przecież ani rusałki, ani strzygi też nie
widziałem.
pozdrawiam :):):)
"przemijanie stapia wosk"
Trafnie.
Pozdrawiam :)
Podoba się wiersz.
Pozdrawiam:)
to co ważne to wrażenia(:
Lekko, zwiewnie...jak tańczące duszki....podoba mi się
pozdrawiam:)
Bardzo ładnie. Ciekawe, nieszablonowe podejście do
tematu Święta Zmarłych.
Pozdrawiam :)
Również pozdrawiam ślicznie wszystkich czytających i
komentujących :)
pięknie z refleksją o przemijaniu - światełka
niezapominajki super:-)
pozdrawiam:-)
ładnie...przemijanie stapia wosk
pozdrawiam:)
ślicznie....pozdrawiam
"przemijanie stapia wosk" - bardzo to ładne Aniu.
Pozdrawiam serdecznie pa ;)
Podoba mi się bardzo...pozdrawiam.
Śliczniutki wiersz Annyu. Pozdrawiam serdecznie.
Dusze, duszki, duszyczki, w zależności od wieku, w
jakim zmarli. Pięknie to ujęłaś, że one błyszczą.
Błyszczą zawsze, ale w ten jeden dzień szczególnie.
Przesyłam moc serdeczności.