Za górami, za lasami
Gdzieś na świata końcu,
żyła babcia z dziadkiem.
Mieli skromną chatkę.
Latem grzali się w słońcu,
zimą
pod pierzyną.
Dziękowali Bogu co rano
za noc przespaną,
o słońca zachodzie
za dzień przeżyty w zgodzie.
Cieszyli się chwilą...
Dziś już nie żyją.
Śpią w mogile porośniętej kwiatami.
Wierzę, że wciąż są zakochani
w swoich duszach
- sędziwy dziadek i stareńka babusia.
autor
DoroteK
Dodano: 2012-04-10 07:48:44
Ten wiersz przeczytano 1410 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Za górami, za lasami...Ladna bajeczka :)
..... + ..... :-) Śliczny wiersz,...piękna
miłość,..taka prosta a zarazem piękna... :-)
Człowiek ma bystre oczy, po to...
aby mógł zauważyć drugiego człowieka...
piękna miłość, szkoda tylko że to tak rzadko bywa
odniosłam wrażenie czytam bajeczkę .Życie kolorów
nabiera
Bo to co dodaje skrzydeł
To miłość się nazywa .To jakby jabłka połówki zwarte.
Złączone razem ku Sobie otwarte.
nawet sie pokrzepiłam może nawet po przeczytaniu
uwierzyłam.Dziękuje. ..
Wiersz przypomina bajkę dla wnuczka.
Piękna bajka...
Samo zycie , szkoda ze nie zdarza sie codziennie.
Pozdrawiam jesiennie z daleka.
Brzmi jak bajka, ale zdarza się. Pozdrawiam.
Witaj - pieknie o dziadkach, ale jeszcze w tym czasie
byla zdrowa natura i zywnosc, a zmarli zakochani i
naturalna smiercia. Ladny wiersz.Pozdrawiam
witaj,tak ciepło napisałaś o miłości i
przemijaniu,ukłony
Tak cieplutko,ja też jeszcze staram się wierzyć w taką
ponadczasową miłość,tylko coraz częściej muszę
odkładać między bajki:)Pozdrawiam cieplutko:)
Cudowny wiersz, ja też swoich dziadków wspominam z
wielkim sentymentem...:)+++
Kochana wnuczka...+++
miłość jest piękna
kiedyś byli razem
a teraz razem Sobie obok leżą
piękne to :)
pozdrawiam serdecznie:)
Z miłości i tęsknoty podążamy za bliską nam osobą.
Serdecznie pozdrawiam.
Hmmm... zadumałam się. To jest to - ta prawdziwa
miłość. Moi rodzice zmarli w jednym roku - tata bez
mamy żył tylko 7 miesięcy. Serdecznie pozdrawiam