za granicą też można Cię kochać
przecież wiesz, że wrócę
cienki strumyk potu zlał mi twarz
pytania dręczą wciąż
odpowiedzi jednak ciągle brak
jechać mam, czy zostać tu
przez okno patrzeć wciąż
a w srodku nie ma mnie
choć w górę wbija się
swe skrzydła posród chmur
samolot leci tam
a w środku nie ma mnie
przecież wiesz, że wyjadę
autor
spragniona
Dodano: 2006-07-04 23:05:45
Ten wiersz przeczytano 534 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.