ZA HORYZONTEM
Za horyzontem
Umiera słońce
W krwistej poświacie
Zabiera nadzieje
Ostatnim westchnieniem wiatru
Na ciepło
Twoich dłoni
I ust
Na moim ciele
autor
iza w
Dodano: 2008-01-15 16:35:12
Ten wiersz przeczytano 660 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Wierz krótki, a zawiera wszystko, by zaciekawić... Z
końcem dnia słońce może umierać, ale ono jest jak
Feniks... Krwista poświata....Hmmm, nie patrzyłam na
zachód słońca przez pryzmat jego cierpienia...
Zaciekawiłaś mnie tym... Plus oczywiście... :)
W krótkiej formie zawarte tak wiele.To nie jest takie
łatwe.
`Tam gdzie prowadzi słońce... ` Wiersz opisuje
sytuacje, wtedy gdy tam jestem ... Pozdrowionka :)
bardzo ładny :)
piękny wiersz, uczuciowy, zawarte w nim piękno
krajobrazu i miłości do niego...Zostawiam głosik i
pozdrawiam
bardzo obrazowy wiersz.. wychodzą ci te miniaturki :)
wiele jest takich dni które zabierają nam wiele wraz
ze swoim odejściem, świetna, krótka forma którą bardzo
lubię i cenię:)
Słońce umrzeć nie może;) Cudna miniaturka
Słońce jedynie zasypia na moment by czerpać siły do
dalszej wędrówki.Ma tyle pracy w rozdawaniu tęczy
stęsknionym duszom.
Pięknie, tylko z jednym się nie zgadzam, słońce
nigdy nie umiera.
To przypomina jak wspomnienie jak odejście czegoś... i
zarazem smutne ale ładnie to dobrałaś w słowa
tekst krótki, a wciąga
słowa kończą się szybko, ale wrażenie pozostaje...
plusszzz
Tak słodko i lirycznie ..:-) prawdziwie po kobiecemu !
Hmm.. ładnie ubrany temat w słowa.. wszystko jest.
Wyraźnie zakreślona linia. Pozytywnie. Oby tak dalej!
MINIATURKI NIE SĄ ŁATWE ... Tobie się udało zawrzeć
treść
Dobrze ujeta miniaturka. GRTL +