Za horyzontem
Jak wędrowiec stoję na roztaju,
mojej tęsknoty wiatr osusza łzy,
gorzka bywa wolność w obcym kraju,
inaczej też pachną białe bzy.
Za horyzontem słońce się chowa.
tam gdzie stoi mój rodzinny dom,
piękna jest nasza ojczysta mowa,
i cudowny zapach kwiecistych łąk.
https://www.youtube.com/watch?v=uTjQmVP2vRo
autor
Mariola Cuore
Dodano: 2017-05-03 15:40:34
Ten wiersz przeczytano 607 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
b.ładnie
ślę serdeczności
Pieknie i wzruszająco Mariolko tesknisz i piszesz
nostalgiczne wiersze :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Przepięknie wyrażona tęsknota za ojczyzną.Pozdrawiam
serdecznie.:)
I tęsknota mniej boli
Kiedy zapach łąk w wazonie
Zawieś na nich swe oczy
A poczujesz rodzinne dłonie
Pozdrawiam najpiękniej
Fajna refleksja.
Piękna ojczyzna i oby była coraz piękniejsza :)
Pozdrawiam serdecznie +++
Ładnie
Przyjemnie :)
tez za nia tesknie...
piekny wiersz:)
Jak pięknie.
Mariolko, serdeczności.
Oj, znam uczucie tęsknoty za tym co nasze, za własnym
niebem, za domem, hoćby był daleko, za horyzontem...
pozdrawiam wiosennie. Ciepło
Podoba się tęsknota w rymach męsko-żeńskich.
Pozdrawiam :)
Piękny wiersz!
Ojczyznę ma się jedną! Pozdrawiam!
:) pozdrawiam