Za jakie grzechy

Za jakie grzechy Bóg mnie tak pokarał,
że za każdym razem gdy zakocham się
swej miłości staję się ofiarą…
I za każdym razem płakać mi się chce…

Za jakie grzechy Bóg mnie tak nienawidzi,
że za każdym razem gdy jestem zakochana,
moja miłość mnie krzywdzi …
I znowu muszę być sama…

Za jakie grzechy Bóg mnie tak doświadcza,
że za każdym razem gdy miłości czuję smak
cierpienie mnie otacza
I wali się mój mały świat

Czyżbym sama była tym grzechem,
za który spotyka mnie taka kara,
a ja jestem tylko człowiekiem…
I chyba umrę zaraz

O Boże! Jeżeli nie masz dla mnie innej drogi
jak tylko ta usłana cierniami…
To proszę! Niech wszystkich piekieł progi
będą mi domem nad domami

Bo jeżeli jestem taką grzesznicą
to tylko na piekło zasługuję i wieczne cierpienie…
Nie będę mamić Cię Boże pustą obietnicą,
że jutro w anioła się zamienię

Więc gdy tylko noc nastanie
Daj mi Boże w śmierci ukojenie…
Niech piekielny ogień mnie pochłonie
bo lepsze piekielne, niż miłosne cierpienie

A jeśli piekło nie istnieje
Pozwól mi zatonąć w nicości
bo żyjąc na tym świecie oszaleję…
Więc wolę nie żyć tu lecz w wieczności
i nie mieć nic… niż mieć tylko nadzieję

autor

Nataliee

Napisany: 2005-02-02 Dodano: 2006-10-29 00:01:46

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie