Za mało .

Gdzieś na ulicy pośród zagonionej mgły krótka chwila.
Splecione ręce, spojrzenia błysk i czas wolniej upływa.
Czar kłamstwa powtarzanego i W biegu myśl przemknięta.
Żałosny, cieńka wstęga kwiatów na twych rękach.

To wciąż za mało na mą duszę, by mogła dalej być.
To wciąż za mało na mą głowę, by mogła dalej o Tobie śnić.
To wciąż za mało na całą mnie, bym mogła dla Ciebie żyć.

Mój niekochany, jeżeli nadal w sercu Twym się tli moja twarz.
To nie przejmuj się i wiedz, że kiedyś zamarze ją czas.
Już nie szukaj zamka w drzwiach do serca mojego.
Zamkniętne za zawsze i choć byś chciał,to nie zmienisz tego.
Pytasz czy pomogę Ci powstać, gdzy na drodze upadniesz?
Będę Ci podporą dopóki siły Ci nie wrócą i sam nie powstaniesz.

Mój niekochany, nie wysyłaj wierszy i listów w biegu pisanych.
Mój niekochany, bo ja już nie szukam czułości od fałszu zdrapanych.
Mój niekochany, czy nie jest Ci wstyd ?
Mój niekochany, nie wybaczy Ci nikt zimna ust Twych.

Nie szukaj ciepła mych dłoni,
Już nigdy nie poczujesz ich przy swoich.
Nie szukaj zapachu mych włosów.
Już nigdy nie będziemy wtuleni leżeć wśród zboża kłosów.

Mój niekochany, jeżeli mnie kochasz to zapomnij o mnie.
Bo ja jednak nie stworzona z myślą o Tobie.
Lecz nie żałuję pomyłki tej.
Nie żałuję wszystkich w ziemię wsiąkniętych łez.

Żałosny, nie szukam już Ciebie wśród Twarzy innych.
Dla mnie nie istniejesz, należysz do dziejów minionych.
Kiedy ja z Twym imieniem na ustach zasypiałam.
Ty bawiłeś się mną, ja o tym nie wiedziałam.
Jak po deszczu przychodzi słońce, tak po zdradzie przychodzi zemsta.
Czy wiesz już jak smakuje, gdy własna broń w rękach Ci się psuje ?

Tak samo. Kiedy cisza mnie przenika, a pragnę głupiego słowa. Tylko dla M. mojego, choć już nie.

autor

Morgue

Napisany: 2007-08-02 Dodano: 2007-08-02 16:39:17

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie