Za (nie) Hanię
Widzisz to drzewo? Moczy kije
w jeziorze.
Boże, ono żyje!
Nad wodą się pochyla.
Ryba,
ryba bierze!
Nie wierzę, ale widzę przecież,
jest z liści więcierz
i podbierak z gałęzi.
Czar wędkarza uwięził?
Zaklęcie zatrzymało na wieki,
nad brzegiem rzeki?
Działo się to dziesiątki lat wstecz.
Straszna rzecz…
Dziewczę radośnie pływało w nurcie,
grunt uciekł
spod stóp.
On stał jak słup.
Nie złapał życia na haczyk.
Bał się, że pęknie żyłka.
Dziewczyna znikła
wśród kipieli.
Ludzie nic nie widzieli,
leśne duchy - wręcz przeciwnie.
Dziewczynie,
dały życie nimfy.
Wędkarz nigdy
nie wrócił do matki.
Nierozważne dzierlatki
łapią wierzbowe gałęzie.
Tak będzie
na wiek wieków,
póki nie odkupi
grzechu.
autor
DoroteK
Dodano: 2016-05-16 06:54:55
Ten wiersz przeczytano 2787 razy
Oddanych głosów: 74
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (74)
Mroczna historia, ciekawie napisana, pozdrawiam
ciepło.
świetna mroczna opowieść, bardzo takie lubię :)
Dobry.
niby bajeczka,
a perełeczka. :):)
Czat sie Twoje wiersze jednym tchem. Nieważny temat +
Z zainteresowaniem poczytałam jednym tchem bo bardzo
wciąga...jak ta rzeka...pozdrawiam miłego wieczoru
gdyby w niektórych bajkach sprawą zajął się porządny
adwokat, być może orzeczenie winy zostałoby cofnięte,
a osoby ze szczęśliwego zakończenia zostaliby
pociągnięci do odpowiedzialności
Często tak bywa. Brak uczucia, brak reakcji a potem
żal i wyrzuty sumienia. Miłego wieczoru życzę!
Witam Cię Dorotko.....Wiersz ciekawy i jakże
oryginalny w treści. Pozdrawiam serdecznie i pięknie
dziękuję, za sympatyczny komentarz:)
Ciężko żyć z wyrzutami sumienia
pozdrawiam:)
Ciekawa bajka w wierszu i mądra kompozycja. Gratuluję.
Tragedia o życiowych decyzjach. Za nieudzielenie
pomocy wyrzuty sumienie po wiek wieków. Świetny
wiersz! Brawo!
piękna historia serdeczności
bardzo mroczny serdeczności
skojarzyło mi się z utonięciem w Warcie dzieci na
oczach matki. Cała gromadka powoli znikała pod
wodą...Straszne. Wiersz prawdziwie Mroczny.