za późno....

Wszędzie puste domy, straszą oczodołami okien
Drzewa bez zieleni, jak wychudłe cienie ludzkości
przytrzymują nagimi ramionami me bezdomne serce
Ulice bez przechodniów
Miasto pozbawione życia, pokryte falą deszczu jak łzami
Nicość...
Tak wygląda nicość w mej duszy i wokół mnie
Ty jesteś winien śmierci tego miasta
Zniszczyłeś piękne uczucia, które rodziły się we mnie jak wiosenny kwiat
Kto da liście drzewom?
Kto wskrzesze choć jedną iskrę w wygasłym ogniku życia?
Może kiedyś zrzucisz maskę obojętności i skierujesz ku mnie swe wrogie spojrzenie...
sprawiając, że pustka odejdzie?
Lecz wtedy wśród szumu szumu drzew dogoni Cię cichy szept:
spóźniłeś się...

naprawdę się spóźniłeś...

autor

Dragonsuns

Napisany: 1997-07-07 Dodano: 2009-04-19 12:39:09

Ten wiersz przeczytano 673 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie