Za i przed szlabanem

Noc księżycowa blaskiem chwali ciepło nocy
Reflektory liżą asfalt, muzyka, noc pięknym bawi oczy
Na tle nieba mrugają światełka, płyną ku dołowi
Oświetlają barwami i migotem pasmo drogi

Zatrzymują mnie, nocne świetliki fruwające na szlabanie
Za nimi srebrna w poświacie błyszcząca kolei droga
Wyłączam silnik, wokoło cisza, migot do mnie woła
Cudowna noc, gwiazdy wypisują twoje imię kochanie

Zatopiony w ciszy, przejazd jak ołtarz kościelny
Zaprasza bym oddal się modlitwie, gościu niedzielny
Za chwil parę, gwizd lokomotywy odezwie się z całej siły
Zburzy majestat, zagłuszy słowa zaczętej modlitwy

Modliłem się i zawsze modle sercowymi słowami
Są one proste zrozumiale jemu, który jest nad nami
Z nostalgii wyrwał mnie parawan migotu świateł
To barwne okna wagonu, pędzące razem z wiatrem

Migot i blask unosi się ku górze, gdzieś tam przystaję
Wjeżdżam w miejsce w których ołtarz stal i był
Mijam żelazna drogę - słuchać jeszcze stukot kół
Jak cudowną była chwila ciszy, cisza, cisza wokół

Ile razy zatrzymał moje życie szlaban, bez świateł migotu
Stałem niemy, co dalej, czy wracać gdy nie ma dokąd
Dobrze ze są dla mnie i innych szlabany i zapory kolczaste
Życie pędzi po torach, czasem tylko myśli krzaczaste.

Pytam sam siebie o tą noc pełną myśli i rozterek
Gdzie jest ten szlaban ,zostawiłem ten migot światełek
W ciszy na szynach w nie istniejącym ołtarzem
Wspominałem tam ciebie, dziewczyno moich marzeń

Warto się czasem zatrzymać i stanąć w pół drogi
Oprzeć rękoma o szlaban, stanąć jak ścienny afisz
Spojrzeć za siebie, za swe winy, innych przeprosić
Kto to potrafi, pytam sam siebie, Bolesławie czy potrafisz ?

Autor:slonzok
2011 07 04

autor

slonzok

Napisany: 2011-07-04 Dodano: 2011-07-05 06:23:57

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Monolog Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie