Za rogiem czysto

dla mojego Marka

Będę Tobą jak ściemni.
Przycupnę za Twym cieniem na rogu alejki,
jak będziesz miał gęsią skórkę
i krok do tyłu zbyt długi.
Złapię Cię za rękę szybko,
tak by uspokoić oddech,
serce-
ja oddechem w Twoim sercu.

Cichutko,
żeby nie zdenerwować za rogiem
odpowiedzialności,
porozmawiamy spojrzeniem.
Mryg, mryg.
O już lepiej,
uśmiechnąłeś się,
nawet za tym rogiem
jesteś szczęśliwy.
Muśnij wargami powietrze,
czujesz jak pachnie przyszłością?
Alejka będzie już niedługo wolna od kurzu i brudu,
my jej pomożemy,
posadzimy drzewo i będziemy je podlewać.
Aż spadnie oczyszczający deszcz,
róg przestanie mieć kanty.
Odpowiedzialność jest wspólna,
na ciemność i jasność.

autor

Avriesal

Napisany: 2010-05-18 Dodano: 2010-06-29 14:33:29

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie