za siatki kurtyną

oczy błądzą za siatki kurtyną
ciało gna po zielonych równinach
łapie wiatr skąpana słońcem
biegnie przed siebie – goni marzenie

dogonić chce siebie, odnaleźć wspomnienia
gdy łany trawy kładły się pod nią
biegnie donikąd aż tchu nie braknie
patrzy na wolność – za siatki kurtyną
klacz wolnością zniewolona

tak łatwo się traci...a stracone rzeczy zamykają nas za więziennymi kratami wspomnień

autor

rafka

Dodano: 2009-11-12 18:34:08

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie