Za szarą serca głuszą

Me dłonie w blasku świecy,
Zakłopotane moje myśli.
Lampka wina, zbawienny Twój dotyk,
Byliśmy tylko chwilą…

Rzeczywistość otworzyła drzwi,
Człowiek bez miłości jest ciałem bez duszy.
Gdzieś ulotniło się różowe wino,
Wiatr naszej ciszy przygonił deszcz zapomnienia.

Tylko czasem zapalona świeca,
Mówi o tamtych chwilach.
W myślach za szarą serca głuszą,
Nie bronię się wspominać Ciebie…

Biedna przyjaźń nie wygra z bogatym fałszem,
Samotność taka niczyja nie ma atu.
Żółte róże umierają w wazonie,
Jak krucha była nasza przyjaźń.

Nie można kupić miłości,
Serce nie pragnie poklasku.
Przyjaźń jest kamieniem szlachetnym,
A miłość?
Miłość dodaje jej blasku…

M.Wityńska.

Tylko wówczas, gdy jest prawdziwa, I nie patrzy przez pryzmat pieniędzy

autor

Mariola Wityńska

Napisany: 2007-01-19 Dodano: 2007-01-20 00:03:54

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie