Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Za zamkniętymi drzwiami


trzymam.
Już się nie boję.
Zamki na rygli osiem.
Nie otworzy. Nikt już.
Niczego nie żal, tak sądzę,
ale ja -
jakby nie własny jeszcze.
Serce inaczej.
Sprawdzam - pompuje.
Położę się teraz, tutaj -
pomyślę chwilę -
jakie jest jutro i czy?
Albo zasnę.
Niczego nie musieć.
Nie pamiętać może.
Jakie to proste, gdy rytm
i tylko szumi krew -
bez uniesień.



autor

Galeon35

Dodano: 2016-05-24 07:49:14
Ten wiersz przeczytano 764 razy
Oddanych głosów: 10
Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (9)

Elena Bo Elena Bo

proste i trudne zarazem, hmm. Pozdrawiam.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Serce, rytm i krew słychać najwyraźniej,kiedy
zanurzamy się.

Dobitny wiersz.

Jutta Jutta

Trochę dekadencki klimat - pozdrawiam.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

jak w bieganiu.tylko ty i rytm serca. i
oddech.miarowy, spokojny.

Biegne

bo to juz tylko zostalo
zmuszam do walki
cialo zeszmacone
nudnoscia zycia
tylko serce.
serce nie chce odejsc.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Chwila "spokoju" w samotności też czasem potrzebna.
Oby nie za długo ;)
Pozdrawiam.

DoroteK DoroteK

może i proste... ale jeszcze nie teraz... odbieram
bardzo osobiście

anna anna

odizolowany od zewnętrznego świata na własne życzenie.
Każdemu z nas potrzebny jest czas do wsłuchania się w
siebie.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »