Zabić (Je)Go...

Zabić Jego wstręt umysłu;
Piórem żalu pisanym.
Nietuzinowa Rzeczywistość
zgrywa fikcję obrazów nieznanych;
w konwencję popada Niepokój.
Czas na wyżynach nieznany,
w głębinach nowotworów
rozprówana pajęczyna wiary
- wątła: silna
skazana na pas obcych wspomnień.

Staraj się;
i nie gnieć pamięci mej cienkiej w plisy
jak struna E1
na zachodu bagnach westchnień.

I oddech; kruchy,mglisty
spłódź wyimaginowany
do snu mego
obcego,
od mej wątłej wiary.

autor

Hekate

Napisany: 2008-04-18 Dodano: 2008-04-18 23:26:51

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie