zabijanie

2009-03-18

przed wczoraj byłem człowiekiem
łkałem łzami i sumieniem sypkim

wczoraj byłem człowiekiem mniej
uległem, lecz skruszony wracałem

dziś – nie ma miłości, człowieczeństwo wykorzenione
namiastką życia karmiony podstępnie złudzeniem wieczności
niebieskiej, chwalebnej świętej, - metą paraboli dróg doczesności
nie ma już mnie, nie ma nas – i nawet łzy odtrącone

ciąg dalszy nastąpi ?

autor

P.W.

Dodano: 2009-03-18 00:11:04

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie