- Zabiłam -
przez zaciśnięte zęby wyszeptałam
to była tylko chwila
zamaszyście uderzałam
udręka mą duszą targała
na oczy nic nie widziałam
krew się dookoła lała
ja w niej brodziłam
nie krzyczałam
stałam
jak mim obolała
w dłoniach nadzieja
w sercu strzała
na kamieniu się rodziła
moja siła
pragnieniami pachniała
zabiłam
bo głupia byłam
nie wierzyłam
jak spirala skręcona
w stronę słońca wpatrzona
konałam
szeptałam
dobrze ci
tacy ludzie jak ty
nigdy nie powinny
na świat przychodzić
/ chciałam napisać pod wierszem brak komentarza... lecz nie umiałbym spojrzeć w Twoje oczy... wredna jestem to wiem, że zasmuci Ciebie ten wiersz.../ / 11. 04. ’08 /
autor
(OLA)
Dodano: 2008-04-13 01:00:14
Ten wiersz przeczytano 772 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Olu, zycie to ciagly wybor. Uczymy sie na bledach i to
jest nasza madrosc. Bledow nie robi ten co nic nie
robi.
odpręż się pomyśl o czymś przyjemnym, chciałbym żebyś
żyła w pokoju jak mogę nalać ci herbaty skoro twoja
filiżanka jest pełna ? pozostaje jeszcze pytanie pełna
czego?
wyrzuciłaś z siebie skrajnie negatywne emocje! ogromna
siła rażenia! Jednocześnie poczułaś chyba ulgę i
odprężenie, a może nawet spokój. Po burzy zawsze
przychodzi spokój.
człowiek jest jak wszechświat ...nieskończenie
nieprzewidywalny ....pozdrawiam miło
no cóz w życiu człowieka bywają różne dramaty a
zabójstwa łącznie z nienarodzonymi nie należą do
rzadkóści jeżeli to co naucza kościół zalicza się do
mordu to na świecie liczby podawane są wielkie smutny
który mówi o tym bolesnym zagadnieniu
wiersz mocny ..emocje aż biegną wyprzedzają ... niezłe
w przekazie .. w życiu gorzej.. niestety ...)))
Wiersz bardzo dramatyczny, ale jakże piękny w swym
bólu i tragedii.... uwielbiam takie klimaty....
cudownie Ci wyszedł ten wiersz....
Trzeba wedzieć,które mosty palić za soba.Zdaje się,że
Ty wiesz.
KLIMAT dalece dramatyczny. Jakaś despotyczna rząca
targała zemsta i stało sie zabiłaś...Emocjonalny
wiersz, siła perswazji ogromna
Dostrzeż w innych piękno...
Bo w ludziach go najwięcej...
A wtedy przed Twoją literką przyklękną...
A u stóp złożą, nie tylko serce
Dobrze oddany dramatyzm,emocje,a sądzę,że to nie
łatwe;bardzo wymowny wiersz.
Na pierwszy rzut oka widać, że skrajne emocje Tobą
targały podczas pisania tego wiersza...