Zabrakło jej
biała sukienka przyszykowana
podniecenie
nerwy
euforia
wszystko przeplatało się
jutro jest najważniejszy w jej życiu
dzień
On
jest sensem jej życia
miłością
radością
szczęściem
godziny, minuty skracają się
aby połączyć na zawsze dusze dwie
i nagle płatki róż
spadły na ziemie bezwładnie
sukienka na wieszaku ciągle wisi
nieruszona
a ona w ramionach jego kona
zabrakło jej jednego dnia do miłości
Nikt nie zna dnia ani godziny, kochajmy póki czas
autor
zapalka
Dodano: 2009-01-01 16:52:04
Ten wiersz przeczytano 418 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
a ja zostawię swój głos.. podoba mi się..
rzeczywiście trzeba kochać póki mamy kogo.. piękne
przesłanie.. pozdrawiam
Hmmmm, a dlaczego jej zabrakło. Zabrakło jej czy tylko
dni?