Zabrany skarb
Woda wspomnień i myśli,
kaligrafia uczuć,
by Ci to zabrać przyszli,
bys przestała czuć.
Czas mija,
serce zajęte
przestrzeń rozwija,
szczęście w nieszczęściu pojęte
jak fale rozstrzaskane o brzeg,
marzenia wyryte
w głębi zawiłych rzek
o rzeczywistość na zawsze rozmyte.
autor
miluska
Dodano: 2008-02-03 16:47:14
Ten wiersz przeczytano 526 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Wiersz pelen emocji, ludzie toksyczni, "ludzie
wampiry" - wiesz o co chodzi;) zabieraja marzenia, ale
trzeba walczyc...;);)