Zabujana

zaciskam znów rozpaczliwie dłonie tylko
kieszenie wchłaniają podniecenie
gdy wrzucone zdawkowe zdanie
jesteś jedyna utknęło w sercu
i nie wiesz ze marzę w ciszy
czepiając się jak deski ratunku
twojej nieśmiałości w podjęciu decyzji

fruwanie w ciemności bez trzymanki
lęk na huśtawce i złapać
pragniesz się powietrza w wychyleniu
i skurcz serca to okrzyk wolności
szczęśliwego ptaka
i nie wstydzę się płaczu że
jak idiotka się nie trzymam

gdzieś między twoim przyjściem
a odejściem chwila nabrzmiewa boleśnie
pęka gdy ciebie nie ma
gdy jesteś ściska emocją i brakuje oddechu
pojawianie się i znikanie w wirtualnej przestrzeni
i kocham to bujanie
płoną ciała w zetknięciu dusz
o czym nie chcemy mówić

zmieniłam na ile pozwolił program i zasady wolnego Dzięki Czatinka:)

2011-06-04 HALUSIA

autor

HALUSIA

Dodano: 2011-06-04 00:14:38

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie