Zachować by nie odeszło-idzie nowe

Nie spoglądają wstecz
bo o tym zapomnieć należy
chociaż niektórym faktom dziś
należy powiedzieć stanowczo precz

Wiosłować pragną razem bo są młodzi
perlisty ich głos z daleka dochodzi
biały żagiel wiatr burtą tarmosi
oni, łódka, miłość jedność stanowi

Może się kiedyś pobiorą
dzisiaj -chcą być nowocześnie
(tego terminu się nie przegoni)
cieszyć się przyjazna porą
i nie pamiętać i nie śnić

W każdej chwili powstaje nowoczesność
w kazdym zakątku nasze planety
To co dziś nowoczesne, brodą obrasta
brać nowe -szanować istniejące niestety

Przybrały barwy odświętne lico
rozwarły ciężkie żelazem kute podwoje
organy,blichtr, przepych wypływa aż na ulice
wypłynął, w drzwiach kościoła stanęli oboje

Jak złote wino w kryształowej ampułce
czyści nowocześni , piękni i prości
jak to złożone w inkrustowanej szkatułce
klejnoty zaszłości i dnie naszej młodości

Dopóty słońce i księżyc są tam gdzie zawsze były
my ludzie, my się nie zmienimy
Oni z kościoła, ja do lokalu po wolność i dobrobyt
wybiorę tego co szary, a nie arlekinowy koloryt

Autor: slonzok
Bolsław Zaja
http://boleslawzajawwierszach.blog.pl

autor

slonzok

Napisany: 2015-05-19 Dodano: 2015-05-19 05:24:31

Ten wiersz przeczytano 651 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie