Zachowam scenopis
Straciłam nadzieję
na główną życiową rolę
nie potrafiłam zrozumieć tekstu
powtarzam to samo ujęcie
bez użycia magicznej frazy
drobne potknięcie
spojrzeniem w jednym kierunku
gaśnie reflektor
i szara rzeczywistość
nabiera barw
wczorajszych wspomnień
nie stanę więcej na scenie
napiszę scenariusz
i stworzę sztukę
w romantycznej odsłonie
z szansą na lepsze jutro
w zmysłowych słowach
wtedy na planie będę gwiazdą
autor
Iris&
Dodano: 2020-01-08 08:58:37
Ten wiersz przeczytano 1615 razy
Oddanych głosów: 62
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
Życzę peelce spełnienia marzeń...
pozdrawiam ciepło :))
Własna sztuka zawsze lepsza,
a reżyser niechaj spieprza.
Pozdrawiam Mariolo, bądź kowalem własnego losu.
Świetny wiersz.
Czemu ja to przeoczyłam?
Z upodobaniem. Pozdrawiam ciepło
Ładnie.
Bardzo dobry pomysł:)Nowy scenariusz, nowe życie:)
Pozdrawiam:)
-- najlepszy scenariusz pisze życie...
Czasem warto pogwiazdorzyć:))Czego Ci życzę w tym
Nowym roku:)
Zawsze wszystko można od nowa, jutro zawsze wolne jest
od błędów...
:)
Bardzo za wiersz.
Serdeczności Ciepła w Nowym.
Pozdrawiam ukłony.
Mariolu, życie to nie koncert życzeń, ale warto marzyć
i śnić.
A nadzieja i wiara niech dodają nam sił na scenie
życia. Pozdrawiam serdecznie.
Jeśli treścią sztuki będzie życie Twoje wieszczę
wielki sukces i sceny podboje... pozdrawiam Cię
serdecznie Iris i też życzę na ten Nowy 2020 Rok
wszystkiego najlepszego :)
Ładnie - melancholia przeradza się w optymizm :)
Z całego serducha pięknie dziękuje za wgląd i
pozostawiony ślad życzę pogodnego weekendu:)
Nie każda rola musi do nas pasować. Codziennie życie
pisze nam scenariusz, który możemy albo zaakceptować,
odrzucić lub zmodyfikować o ile nie jest za późno.
Samo życie :)
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam serdecznie:)
Przepraszam - uciekło gdzieś w dal i miedzy
życzenia - odwzajemniam...