Zachwyt

Gdziekolwiek byś nie był
swoją osobą oświetlasz zakamarki zła,
ciemności i zawiści.
Już brak mi na Ciebie tchu,
nie można bez końca wychwalać Twojej złocistej urody,
bo chyba jeszcze nie wymyślono słów takich by Cię opisać.
Piękny, cudowny..to już zbyt mało
dla twarzy, która na białym tle promienieje...jest niczym mozaika z kawałkami błękitu.
Gdybyś wiedział,
gdybyś znał bezcenność swoją,
aczkolwiek mogę się bardzo mylić,
ale upadły Anioł był tylko jeden,
a nic tu się nie powtarza
mam nadzieję...

autor

Rockmanka

Napisany: 2007-03-11 Dodano: 2007-03-11 21:03:43

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie