z zachwytem
z zachwytem stąpam po nadziei kolorze
zbieram jeżyny maliny poziomki
tęczowy pasek chwycił mnie po drodze
och jak mi jest dobrze
a promyk słońca objął me ramiona
prowadzi prosto do serca twojego
z zachwytem idę bardzo radosna
szczęście zostawiam na skraju jezior
autor
tereska1980
Dodano: 2017-06-11 18:16:12
Ten wiersz przeczytano 1075 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Przyjemnie, kolorowo warto się otworzyć na nową
przygodę- uśmiech:)))
Tereska czuję jest zakochana i niech tak będzie
przynajmniej do rana.
milosc i przyroda polaczone daja piekny klimat:)
pozdrawiam:)
Ładny ciepły wiersz,podoba
się.
Pozdrawiam Teresko.:)
ciepło, radośnie...piknie:) pozdrawiam
Bardzo radosna refleksja!
Pozdrawiam :)
Ja tu nader często
z przyrodą obcuję
pośród niej najlepiej
szansę życia czuję:)
Pozdrawiam:)
Witaj,
dziękuję.
A nie zapomnij szczęścia zabrać jak będziesz
wracała...
Miłego wieczoru.
Serdecznie pozdrawiam.
Miłość i piękno przyrody. Świetne połączenie.
Przeczytałem z wielka przyjemnością. Dobrego wieczoru.
i +
prawie lato, słońce, wakacje, wyjazdy - żyć się chce
- jeśli jeszcze jest serce, które dla nas bije...
serdeczności :)
Z promykiem Slonca, zawsze nam po drodze.
Przyjemny klimat i obraz, stworzylas w wierszu, podoba
sie,
Pozdrawiam Teresko.:)
Bardzo fajnie
nadzieja na szczęście bywa złudna ale życzę powodzenia
wiersz dobry
Bardzo przyjemny wiersz.
ładny ciepły wiersz pozdrawiam