Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zaczarowana kraina

dolina u podnóża gór
szczyty śnieżnym pucharem okryte
przęsłami porośnięte świerki srebrzysto-szafirowe
łąki zielono-słoneczne przetykane kwiatami polnymi
szukaj mnie wśród chabrów
mgiełką zamglona moja cielesność
spływam rosą i wpadam w potoki
chłodzę twoje ciało kołyszę czule falą
słońce w wodzie się kąpie
siedzę na kamieniu ważki wplątane we włosach
maki barwią wargi
stoisz zachwycony natury przepychem
zapytasz- jesteś eurydyką?
pobiegniemy łąkami w nieboskłony
karminowo-pomarańczowe lazury zachodu
nieziemsko nieznana kraina
o północy zabrzmi muzyką
grających cykad świerszczy
zatańczymy gwiazdy zawirują nad nami
ustami łączymy serca
splotem miłości ciała
tańczą moje siostry
ciesząc się z naszego
szczęścia

Dodano: 2011-05-28 06:13:30
Ten wiersz przeczytano 1230 razy
Oddanych głosów: 14
Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Na dzień dobry
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (17)

Fido Fido

Piękny obraz na dzień dobry. Pozdrawiam:)

Kika Kika

Bogactwo środków stylistycznych;) Brawo

Czatinka Czatinka

Romantycznie u Ciebie i malowniczo, nawet strumyk
faluje :)

Ginsana Ginsana

bardzo malarsko napisane. pozdrawiam ....

Kornatka Kornatka

Pięknie,to prawdziwie malarski obraz pełen
poezji,obraz przesycony przyrodą,fantazją,barwny i
lekki.

MAGNOLIA MAGNOLIA

malowniczo to zrobiłaś .Serce każe kochać,
a rozum odmawia.

karat karat

Pięknie! Miłością można zaczarować wszystko!
Pozdrawiam!

NiebieskaDama NiebieskaDama

Bolesławie poddam Ci numer gg 6219166,to jest gg
Adama123 chcemy Ci pomóc

NiebieskaDama NiebieskaDama

Witaj..Bolesławie poddaje Tobie numer gg 34795098
pragnę Ci pomóc proszę wejdż,,poezja zawsze mnie
zachwyca umiłowanie przyrody tak jak w tym wierszu,
który mi podałeś ,,pozdrawiam serdecznie++++

Iskierka@ Iskierka@

Piękny, magiczny wiersz :)
Pozdrawiam :)

geddeon39 geddeon39

Krajobraz pełen magii. Pozdrawiam Serdecznie

siaba siaba

Zajrzalam jeszcze raz i dzieki temu przeczytalam
piekny wiersz slonzoka.Znam ten wiersz,juz go kiedys
czytalam jednak niezmiennie zachwyca i wzrusza.Przy
tej okazji serdecznie pozdrawiam i Ciebie kochany
poeto.

MojaWyspa MojaWyspa

malarska dusza wita dzień w Twoim wierszu

siaba siaba

"Wazki wplatane we wlosach"..cudowne powitanie
Niebieska.Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie.+++

slonzok slonzok

Witaj - wierszem ujmujesz mnie co dnia - co dnia
doznaje, tej subtelnej, najpiękniejszej.

Podpowiedz mi- jaki robię błąd.
Wysyłam wiersz - dostaje informacje ze znajduje się on
już w zbiorach - a nie jest wyświetlony -
Powtarzam wysyłkę i nic.Morduje się tym od godziny
piątej rano
Niekończące się kłopoty, zmieniłem dostawce internetu
i dalej bieda - ponieważ może się on nie ukazać
chciałbym byś ty go przeczytała
Oto on
Boso pomiędzy bruzdami czarnej ziemi
?Gdy lemiesz swoje ostrze wbija w glebę
Ziemia pachnie, pachnie chlebem
Gdy szczyptę ziemi w palcach rozsiewasz
Ziemia swym pięknym milcząco śpiewa ?

Coroczne moje wiosenne podróże
Rwie mnie, rwie ku łonu naturze
Nie chcę stracić tej wiosny ni minuty, godzina
Wiosna się w dłoniach robotą zaczyna

Witajcie zagony na swych czarnych polach
Przyjmijcie mnie jak rok w rok, pracy nastała pora
W moim miejskim bloku wspominam co chwile
By iść za koniem, spoglądać w lemiesz i tyle

Ranek, świst bata, w pole, nad głową słońce moje
Konik wprzęgnięty ze mną, idziemy we dwoje
Bez przerwy mój głos się niesie między bruzdami
Za nami bociany, delektują się smakołykami

Spoglądam za siebie, czarność ziemi niezwykła
Jeszcze chwil parę, i szarość pola znikła
Czas brony zapinać, każda skiba oddzielona
Idę boso bruzdami, jedna czarna pola zasłona

Czas ziemię karmić ziarnem jęczmienia i owsa
Nasłuchuję szmeru siania, to pieśń radosna
Gdy ziarno odda się miłości słonecznych promieni
Rodzi się nowe złote, wypełni spichlerze jesieni

Mój pobyt na wsi nazbyt zawsze bardzo krótki
Zegnam gospodarzy, ona staruszka, on milutki
Kasztanek leciwy już, on, ja, pług i oranie
Smutek w oczach, łzy, to jak z domu wygnanie

Wrócę tu w żniwa, zboże zżynać snopki wiązać
Witam słońce w zenicie, gestem skowronka
Być tam gdzie rodzi się życie, to osobliwość stwarza
Ze moje piękne życie, nie chce znać kalendarza

Autor:slonzok-knipser

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »