Zadałam ranę
Choć w ciszy milczeniu, powiewu tęsknoty,
choć z pustym przebiegiem stęsknionych
uczuć...
Choć już nie tworzymy magicznej jedności,
choć ból serca rozszarpuje Me zmysły...
Choć jestem i będę, choć żyć nie mam siły,
szczęśliwą być muszę, bo krzywdą zraniłeś i
Mymi łzami karmisz się codzień...
Potrafię powalczyć, choć przyznam, że
walcząc z uczuciem-przegrywam.
autor
pszczółkaksc
Dodano: 2007-11-26 19:50:19
Ten wiersz przeczytano 620 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.