Zadania z zabijania
Gdy wschodzi słońce
i gdy nastaje noc
zabijam wspomnienia
o tobie codziennie
zabijam myśli
które o tobie mam
zabijam nawet
twoje imię
zabijam twój obraz
gdy zamykam oczy
za każdym razem
zabijam nawet sen
z tobą w roli głównej
nie zabije tylko siebie
bo choć magia słów
przyniosła ból
nadal uparcie
udaję, że warto żyć…
autor
singularis
Dodano: 2008-05-02 12:37:07
Ten wiersz przeczytano 461 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Człowiek zraniony chce w złości i żalu zabić
wspomnienia , które uparcie powracają i mącą spokój
ducha . Jednak czas jest dobrym lekarzem i uleczy rany
. Wiem z doświadczenia . Życie jest zbyt piękne
biorąc pod uwagę piękno świata , żeby z niego
rezygnować . Miłość przeżywa się w życiu niejedną .
Tylko się wydaje że ta i żadna inna .
A może nie"udajesz", tylko po prostu żyjesz? ..Nie
wiem, czy da się zabić pamięć o kimś...-tak w ramach
"zadania" na dziś, i jutro, i pojutrze..i po po..i po
po po...Smutny wiersz.
wiesz, miłam taki epizod - tez zabijałam to co
zabijasz teraz ty.. później tego żałowałam. nie wiem
czy żałować będziesz też ty.. wiersz bardzo ładny,
ciekawy zresztą też. u mnie + pozdrawiam