zadra

wspomnienia ...też kiedyś przygasną ...lecz wiersze
pozostaną... tylko po co l...udzie garną się tak w
stronę wojny ...

Dlatego piszemy wiersze, bo one najtrwalej zapisują
się w pamięci czytelników... Pozdrawiam serdecznie

faktycznie, będąc dzieckiem człowiek nie wsłuchiwał
się w rozmowy starszych, a rozmowy historyczne
poszczał bokiem, a szkoda

lata mijają, kolejne pokolenia odchodzą, pozostają
wspomnienia

Odchodzą, ale pamięć po nich pozostanie . Pozdrawiam
serdecznie.

Mam podobną zadrę, nie wypytałam o wszystko co dzisiaj
chciałabym wiedzieć (sama sobie zaprzeczyć lub
potwierdzić.)

Jako dziecko nie zawsze chciałam słuchać bolesnych
opowieści ale to co zapamiętałam, dopiero z czasem
zrozumiałam i wiem jak bardzo jest ważna pamięć o tym
co było...
Wiersz bardzo potrzebny z refleksją dla młodych :)
Pozdrawiam serdecznie:)

To prawda, że tych żywych świadków naszej historii
jest coraz mniej,
a od babć i dziadków z pewnością można się wiele
nauczyć, mnie niestety nie dane było ich poznać,
czasem jak jest dane, też nie potrafimy tego docenić,
dopiero gdy już ich zabraknie, no cóż, tak bywa,
ładnie piszesz o tym.
Warto, by pewne ważne rzeczy, takie jak historia
przekazywać z pokolenia na pokolenie.
Serdeczności ślę wieczorne:)

Ładnie z refleksyjną wdzięcznością.
Pozdrawiam :)

Przekazujmy historię naszych rodziców, dziadków. Masz
rację, można było coś więcej wysłuchać. Ładny wiersz
na czasie.
Pozdrawiam:)

Przyłączę się do poniższych komentarzy
:)
Ukłony pozdrowienia dla Autorki.

wiersz ukazujący prawdę :) pozdrawiam

Przemija pokolenie wojny... żywi świadkowie okrutnej
wojny - w zamian żywa powinna być pamięć. Ładny
wiersz.

Wiersz piękny i prawdziwy.

Lata mijają, odchodzą...zostaje pamięć,
pozdrawiam ciepło