Zaduma nad...

Ojcu Świętemu

Przeplatam Twoje imie z wiecznością
z wiecznością której jesteś ogniwem
Przeplatam jak paciorki różańca
Kilka Twoich zdziwień

Każde takie zdziwienie
to zaduma nad istotą bycia
wzajemnego przenikania siebie;
śmierci i wiecznego życia

Tajemnicy , która ciągle się dokonuje
Tajemnicy przemienienia...
dla której,nie wystarcza
zwykłego ludzkiego zdziwienia

Więc uczę się od Ciebie;
modlitwy,cudnego do Boga westchnienia
przecież Ty ciągle jesteś...!
to tylko czas się w nas odmienia...

Dopiero teraz Ciebie prawdziwie słuchamy...teraz ,kiedy Ciebie nie ma.......

autor

D@recki

Napisany: 2005-04-04 Dodano: 2005-04-05 09:06:00

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie